Begin juli crashten twee vliegtuigen in volle vlucht tegen elkaar.
- De Britse BBC meldde al snel conclusies van de Zwitsers:
De Russische piloten hadden fouten gemaakt
(bbc.co.uk/...europe...).
- De Russische Pravda melde een heel ander verhaal:
Het was een puinhoop bij de Zwitserse verkeersleiding
(pravda.ru/...world...).
Zodra de gegevens uit de Tupolev's zwarte doos bekend worden, ziet de Pravda zich gesterkt
(pravda.ru/...).
De instructies van de Zwitserse verkeersleiding waren in strijd met het advies van het
air collision prevention system
(nos/nieuws/...vliegtuigcrash).
Wat me verbaast, is dat er niemand op het idee komt om de noodprocedures te verbeteren.
- Zo'n mid-air crash moet toch te voorkomen zijn, ook bij gebrekkige communicatie in de laatste seconden?
- Waarom een noodprocedure in slechts één dimensie (boven, beneden), als een vliegtuig er drie tot z'n beschikking heeft?
- Waarom een procedure die zo foutgevoelig en tijdrovend is?
Van m'n zeillessen herinner ik me nog een eenvoudige regel voor zeilboten in een soortgelijke situatie:
- Wie het hoogst aan de wind vaart houdt koers.
- De ander, met de meeste manouvreerruimte, past z'n koers duidelijk aan.
Op het water is het relatief makkelijk, slechts 2 dimensies en veel lagere snelheden.
Vliegtuigen hebben 3 dimensies om te manouvreren, waarvan er 2 voldoende zijn om een crash te vermijden.
M'n voorstel, een nieuwe regel bij een naderende mid air crash:
Beide vliegtuigen buigen onmiddellijk naar rechts.
- Het is een eenvoudige regel.
Misverstanden tussen piloten, systemen en verkeersleiding zijn onmogelijk.
- Beide piloten kunnen
onmiddellijk
actie nemen.
Er zijn geen kostbare seconden nodig voor communicatie en interpretatie.
- Het systeem is vrij zeker.
Alleen als
beide
piloten hun oude koers
handhaven
gaat het fout.
Tot
de volgende week,
Henk Jan Nootenboom
|